بوپیندر بالا، وزیر انرژی‌های نو و تجدیدپذیر: «کشور می‌تواند سالانه ماژول‌های خورشیدی با ظرفیت تولیدی ۱۰۰ گیگاوات تولید کند و به یک صادرکننده خالص برق تبدیل شود». عوارض گمرکی بالا برای قطعات چینی، و چالش‌های تملک اراضی، سوق داده شدن به منابع غیرفسیلی را مختل می‌کند.
تولید ماژول‌های خورشیدی با ظرفیت ۱۰۰ گیگاوات تا سال ۲۰۲۶
تا سال ۲۰۲۶، صنعت هند قادر خواهد بود سالانه ماژول‌های خورشیدی به ارزش ۱۰۰ گیگاوات (GW) تولید کند و به این کشور کمک کند تا به یک صادرکننده خالص انرژی خورشیدی تبدیل شود. بوپیندر بالا همچنین افزود: «این اقدام به طور قابل توجهی به هدف هند برای نصب ۵۰۰ گیگاوات ظرفیت برق از منابع غیرفسیلی تا سال ۲۰۳۰ کمک بسزایی می‌کند».
قرار بود تا دسامبر سال ۲۰۲۲، ۱۷۵ گیگاوات انرژی تجدیدپذیر -از انرژی خورشیدی، بادی، زیست توده و منابع برقی آبی- نصب کند، اما تنها ۱۲۲ گیگاوات تا اکنون نصب شده است. از این مقدار، انرژی خورشیدی باید ۱۰۰ گیگاوات می‌بود، اما حالا تنها ۶۲ گیگاوات متعلق به انرژی خورشیدی است.
افزایش تعرفه‌های گمرک قطعات برای حمایت از تولید داخل هند
در حالی که هند به اجزای ساخت چین مانند ویفرهای پلی‌سیلیکونی که برای ساخت ماژول‌ها ضروری است متکی بوده است، تعرفه گمرکی بالاتر بر آن‌ها، عرضه را کاهش داده است. این عمل به منظور رقابتی‌تر کردن قطعات مشابه تولید داخلی هند صورت گرفته است.
تشویق تولیدکنندگان داخلی ماژول توسط دولت برای افزایش تولید برق و صادرات انرژی
بوپیندر بالا گفت: «ما سالانه حدود ۳۰ تا ۴۰ گیگاوات برای مصارف داخلی خود نیاز داریم و از مازاد تولید می‌توان برای صادرات استفاده کرد. طرح‌های تشویقی برای تولیدکنندگان ویفر طراحی شده‌اند. ما هرگز تولید پلی‌سیلیکون در هند نداشته‌ایم و این اولین بار است که شمش و ویفر را در هند تولید می‌کنیم. این برای سلامت آینده اکوسیستم خورشیدی در هند ضروری است».
چالش خرید زمین برای توسعه‌دهندگان
جدای از قیمت ماژول، خرید زمین یک چالش بزرگ برای تولیدکنندگان انرژی خورشیدی بوده است. با وجود راه‌اندازی ۵۷ پارک بزرگ خورشیدی به ارزش ۴۰ گیگاوات توسط مرکز در سال‌های اخیر، تنها ۱۰ گیگاوات آن به اجرا رسیده است.
وزیر انرژی‌های نو گفت: «نصب یک مگاوات انرژی خورشیدی به طور متوسط به چهار جریب (هر جریب ۵۴۰ مترمربع می باشد) زمین نیاز دارد. بنابراین توسعه‌دهندگان در به دست آوردن آن با چالش‌هایی روبه‌رو هستند و این یکی از دلایل تاخیر اجرای پروژه است. برخی از پروژه‌ها به دلیل عدم پیشرفت لغو شده‌اند، اما ما انتظار داریم که ۴۰ گیگاوات مابقی، در دو سال آینده به طور کامل راه‌اندازی و پیاده‌سازی شود.
سیستم‌های ذخیره باتری برای داشتن انرژی ثابت
فاز آینده توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر هند توسط پروژه‌های هیبریدی و پارک‌های انرژی تجدیدپذیر هدایت خواهد شد که میزبان پروژه‌های خورشیدی و بادی همراه با سیستم‌های ذخیره باتری خواهند بود.
ایالت‌ها خواستار انرژی‌ای ثابت و قابل اعتماد هستند و تنها در صورتی می‌توان به آن دست یافت که انرژی خورشیدی و بادی از طریق باتری‌ها ذخیره شوند و در صورت تقاضا در دسترس قرار گیرد. به صورت کلی این یک چالش در سطح جهان است».
نصب پمپ‌های خورشیدی و تبدیل پمپ‌های قدیمی به خورشیدی برای کشاورزها
بر اساس این طرح، ۳۴،۴۲۲ کرور باید توسط مرکز هزینه شود تا کشاورزان یا گروه‌های کشاورز نیروگاه‌های خورشیدی به ارزش ۱۰۰۰۰ مگاوات نصب کنند، نصب ۲ ملیون پمپ‌های کشاورزی با انرژی خورشیدی که به شبکه (خارج از شبکه) متصل نیستند و تبدیل ۱.۵ میلیون پمپ کشاورزی به پمپ‌های جدید خورشیدی که قبلا به شبکه متصل شده‌اند.
تا ۳۱ دسامبر سال ۲۰۲۲، تنها ۸۸.۴۶ مگاوات به ظرفیت خورشیدی اضافه شده است، ۱۸۱،۰۵۸ پمپ خورشیدی نصب شده و ۱،۱۷۴ پمپ متصل به شبکه تبدیل شده است. مهلت این طرح به سال ۲۰۲۶ منتقل شده است.
بوپیندر بلا افزود: “ما در جستجوی راه‌هایی هستیم تا به کشاورزان کمک کنیم تا به وام‌های بانکی با نرخ‌های ارزان‌تر دسترسی یابند.”
بدون دیدگاه